بوتاکس میگرن چیست؟
پیش از آنکه بگوییم بوتاکس میگرن چیست باید گفت برای تشخیص میگرن حتما باید به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کرده و آزمایش های تشخیصی را انجام دهید. در صورتی که سابقه میگرن را دارید یا بیشتر از ۱۵ روز در ماه احساس سردرد دارید و این سردردها حداقل ۴ ساعت طول می کشند، ممکن است به میگرن مبتلا شده باشید. اگر در هر ماه به مدت ۱۴ روز یا کمتر سردرد می گیرید یا به انواع مختلف سردرد مانند سردرد خوشه ای دچار می شوید احتمالا مبتلا به میگرن نیستید.
در سال ۲۰۱۰ تزریق بوتاکس برای درمان میگرن مورد تایید قرار گرفت و تحقیقاتی که بر روی بیماران انجام شد نشان دادند که سردردهای میگرنی آن ها به میزان زیادی بهبود یافتند. بیش از یک دهه است که از سم بوتولینوم نوع A برای درمان میگرن های مزمن استفاده می شود. البته فقط ۳ درصد از افراد میگرن مزمن را تجربه می کنند و درمان میگرن با بوتاکس تنها برای این افراد قابل استفاده است.
هر چه سردرد شما بیشتر باشد، بوتاکس اثر بخشی بیشتری خواهد داشت. بوتاکسی که برای تزریق مورد استفاده قرار می گیرد به شکل پودری است که به همراه یک محلول مایع درون یک ویال قرار دارد. معمولا از این سم برای کاهش انقباض عضلانی و درمان چین و چروک استفاده می شود. اکثر افرادی که به میگرن مزمن مبتلا بودند و برای برطرف کردن خطوط پیشانی خود از بوتاکس استفاده کردند، شاهد کاهش سردردهای میگرنی خود بودند.
بررسی تاثیرات بوتاکس بر درمان میگرن
هنوز مطالعات دقیقی در رابطه با نحوه عملکرد بوتاکس میگرن و تاثیر بوتاکس بر میگرن و سردردهای میگرنی وجود ندارد. به عبارت دیگر مکانیسم عمل بوتاکس برای درمان میگرن بسیار پیچیده است. اما پزشکان نحوه کار آن را به این صورت تصور می کنند که تزریق بوتاکس پیشانی و سایر نواحی سر، آزاد سازی نوروترانسمیترها و پروتئین های التهابی و تحریک کننده را کاهش می دهد و به همین صورت باعث درمان میگرن می شود.
نوروترانسمیترها نوعی ترکیبات شیمیایی هستند که توسط سیستم عصبی با هدف انتقال سیگنال بین نورون ها و سلول های عصبی مورد استفاده قرار می گیرند. پروتئین ها هم مولکول های بیولوژیکی و بزرگی هستند که وظایف مهمی مانند وظایف تنظیمی، ساختاری و عملکردی در سلول ها را بر عهده دارند. یکی از انتقال دهنده های عصبی، CGRP یا پپتید وابسته به ژن کلسی تونین است که در افراد مبتلا به میگرن افزایش می یابد.
در افراد مبتلا به میگرن، پایانه های عصبی حسی تحت عنوان بیش فعال خوانده می شوند. تزریق بوتاکس میگرن، ارسال سیگنال های درد به مغز را کاهش می دهد و می تواند منجر به کاهش فعالیت CGRP هم شود. به زبان سادهتر باید گفت که گیرنده های درد موجود در اعصاب، بوتاکسی که به ناحیه صورت تزریق می شود را جذب می کنند.
سپس مواد موجود در بوتاکس، این گیرنده ها را غیر فعال کرده و با مسدود کردن آن ها باعث می شوند که سیگنال های درد از اعصاب به مغز ارسال نشوند. تاثیر درمان میگرن با بوتاکس دائمی نیست و معمولا بین دو تا سه ماه دوام خواهد داشت. پس از گذشت این زمان اعصاب جدید رشد می کنند و بیمار دوباره سردردهای خود را تجربه می کند.
از آنجایی که بین جلسات بوتاکس باید حداقل سه ماه فاصله بیفتد، در صورت از بین رفتن اثر بوتاکس می توانید از داروهای دیگر برای کاهش درد خود استفاده نمایید.
نواحی تزریق بوتاکس جهت درمان میگرن
همانطور که گفته شد تزریق بوتاکس میگرن برای افرادی مورد استفاده قرار می گیرد که در هر ماه حداقل ۱۵ روز سردرد دارند و سردردها برای مدت طولانی ادامه خواهند داشت. معمولا پزشک به این افراد توصیه می کند که هر سه ماه یکبار برای تزریق به نواحی تزریق بوتاکس جهت درمان میگرن اقدام کنند. درمان میگرن با بوتاکس شامل ۳۱ تزریق در نواحی مختلف است و هر درمان تنها ۱۰ دقیقه به طول می انجامد.نواحی تزریق بوتاکس برای درمان میگرن به صورت زیر هستند:
- بین گردن و شانه در دو سمت چپ و راست
- پایین جمجمه و پشت گردن در هر دو سمت
- بالای چشم و وسط پیشانی
- پشت گوش ها
- بالای گوش ها
- پایین پیشانی در بالای بینی
- پایین پیشانی در نزدیکی لبه داخلی ابرو
توجه داشته باشید که به طور مکرر نباید تزریق بوتاکس میگرن را انجام دهید و باید بین هر جلسه حداقل سه ماه فاصله بیندازید. در صورتی که در فاصله زمانی کوتاه برای انجام تزریق اقدام کنید، بدن شما علیه توکسین بوتولینوم آنتی بادی تولید می کند. آنتی بادی ها از عملکرد بوتاکس جلوگیری می کنند. در بسیاری از افراد تنها با تزریق بوتاکس علائم میگرن به طور کامل برطرف می شوند، اما در برخی دیگر به مراقبت های بیشتر و مصرف داروهای اضافی نیاز خواهد بود.
تنها در صورتی که میگرن شما از نوع مزمن است، کاندید خوبی برای این روش به شمار می روید. از آنجایی که عوارض ناشی از بوتاکس می توانند خطرناک و جدی باشند، در صورت ابتلا به بیماری های خاص یا مصرف دارو، پزشک خود را مطلع سازید.
با مراقبت های بعد از بوتاکس میگرن آشنا شوید!
درمان میگرن با بوتاکس تنها برای بیماران بالای ۱۸ سال پیشنهاد می شود و زمانی بهترین نتیجه را از آن می گیرید که تمامی مراقبت های بعد از بوتاکس میگرن به طور دقیق رعایت شده باشد. بسیاری از افراد از نتیجه درمانی و زیبایی بوتاکس ناراضی هستند و علت آن عدم آشنایی با این نکات است. برخی از مراقبت های بعد از تزریق بوتاکس میگرن عبارتند از:
- عدم ماساژ و لمس: بعد از درمان میگرن با بوتاکس نباید قسمت های تحت درمان را ماساژ دهید یا حتی لمس کنید. این کار می تواند باعث پخش شدن و حرکت بوتاکس به سایر نواحی شود و عوارض جدی و جبران ناپذیری مثل افتادگی پلک را به دنبال داشته باشد. البته در زمان تزریق بوتاکس ممکن است پزشک از شما بخواهد تا به صورت خفیف اخم کنید تا باعث جذب بیشتر مایع بوتاکس شوید.
- عدم استحمام و شستشو: به مدت ۲۴ ساعت پس از تزریق از استحمام و شستشوی صورت با آب گرم خودداری کنید. آب گرم ممکن است منجر به تحریک ماده تزریق شده شود و آن را رقیق کند و به بخش های دیگر انتقال دهد. علاوه بر این می تواند تاثیر بوتاکس را افزایش دهد و از آنجایی که پزشک از دوز متناسب برای شما استفاده کرده است، باید از کارهایی که باعث افزایش شدت آن می شوند دوری نمایید.
- عدم استفاده از محصولات آرایشی: پزشکان توصیه می کنند به مدت یک هفته قبل و یک هفته بعد از تزریق بوتاکس از محصولات آرایشی بر روی صورت خود استفاده نکنید. به ویژه عدم مصرف کرم های لایه بردار به شدت تاکید می شود.
- نوع خوابیدن: بهتر است به مدت ۴ تا ۵ ساعت بعد از تزریق بوتاکس برای درمان میگرن، دراز نکشید تا مواد بوتاکس حرکت نکنند و در نواحی تزریق شده تثبیت شوند. با این وجود پیشنهاد می شود که در صورت دراز کشیدن یا خوابیدن، حتما رو به بالا باشید و به هیچ وجه بر روی صورت خود نخوابید.
- عدم قرار گرفتن در معرض آفتاب و دستگاه سولار: در صورتی که قصد آفتاب گرفتن یا برنزه شدن با کمک دستگاه سولار را دارید، بهتر است به مدت ۲۴ ساعت بعد از تزریق بوتاکس از انجام این کار خودداری کنید. البته توجه داشته باشید که تردد در نور خورشید با قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آن متفاوت است.
- پیشگیری از رانندگی کردن یا سفر هوایی: افرادی که درمان میگرن با بوتاکس را انجام داده اند به مدت ۲۴ ساعت نباید رانندگی طولانی مدت یا سفر هوایی داشته باشند.
- استفاده از کمپرس سرد: برای جلوگیری از ایجاد کبودی یا تورم در ناحیه تزریق شده پیشنهاد می شود که از کمپرس سرد استفاده کنید. در صورتی که کبودی شدید و طولانی مدتی در ناحیه تحت درمان به وجود آمد می توانید از ویتامین K یا آرنیکا کمک بگیرید.
- عدم انجام فعالیت های سنگین: پزشکان تاکید می کنند که به مدت ۴۸ ساعت بعد از تزریق بوتاکس برای درمان میگرن از انجام فعالیت و ورزش های سنگین خودداری کنید.
بهترین نوع بوتاکس برای درمان سردرد میگرنی
برای درمان میگرن با بوتاکس از بوتاکس نوع اونابوتولینوم توکسین A استفاده می گردد که به عنوان بهترین نوع بوتاکس برای درمان سردردهای میگرنی شناخته می شود. این نوع بوتاکس توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید شده است و تحقیقات نشان داده اند که این بوتاکس می تواند شدت و تعداد روزهای میگرن را به میزان چشمگیری کاهش دهد.
علاوه بر این بوتاکس های مورد استفاده برای میگرن در مارک های مختلفی وجود دارند که کارایی هر یک از آن ها با دیگری متفاوت است. یکی از معروف ترین بوتاکس های مورد استفاده در ایران، دیسپورت است. این بوتاکس به شکل پودر است و با یک سرم نمکی ترکیب شده و مورد استفاده قرار می گیرد. بهتر است تا چند ساعت پس از باز شدن ویال از آن استفاده شود تا کیفیت آن دچار افت نشود. علاوه بر این تحقیقات نشان داده اند که این نوع بوتاکس ماندگاری بالایی دارد.
بوتاکس زئومین نیز یکی دیگر از بوتاکس های مورد استفاده توسط پزشکان ایران است که از آن برای درمان میگرن استفاده می شود. این نوع بوتاکس توسط کشور آلمان تولید شده است و تفاوت منحصر به فردی نسبت به سایر بوتاکس ها دارد. زئومین به عنوان خالص ترین نوع بوتاکس شناخته می شود و همراه با داروی اصلی، پروتئین نخواهد داشت. همین مسئله باعث می شود که ریسک حساسیت را کاهش دهد و مقاومت به بوتاکس را کم کند.
تفاوت دیگری که با سایر بوتاکس ها دارد این است که نیازی به نگهداری در سرما ندارد. از این بوتاکس نه تنها برای درمان میگرن بلکه برای مصارف زیبایی نیز استفاده می شود و قیمت مناسبی دارد.
عوارض تزریق بوتاکس برای میگرن
در صورتی که تزریق بوتاکس برای درمان میگرن توسط یک متخصص مجرب انجام شود، روشی ایمن به شمار می رود. با این وجود همه درمان های زیبایی ممکن است با برخی عوارض جانبی همراه باشند و عوارض تزریق بوتاکس برای میگرن هم از این قضیه مستثنی نیست و باید مورد توجه قرار گیرد. شایع ترین عارضه درمان میگرن با بوتاکس، کبودی و تورم در ناحیه تزریق شده است.
در موارد نادر ممکن است مواد بوتاکس به قسمت های دیگر صورت منتقل شوند و مشکلاتی مانند افتادگی پلک، آبریزش یا خشکی چشم و ابروهای ناهماهنگ را به وجود آورند. این مشکلات معمولا در متقاضیانی که دچار افتادگی چشم هستند یا به توکسین بوتولینوم حساسیت دارند، اتفاق می افتند. البته در این صورت با تغییر مکان تزریق می توان عوارض بوتاکس میگرن را کاهش داد.
اگر چه احتمال گسترش بوتاکس به سایر قسمت های بدن کم است اما در صورت اتفاق افتادن این عارضه، بیمار علائمی مانند مشکلات تنفسی، مشکل در بلع یا گفتار، مشکلات دید و ضعف عضلانی را تجربه خواهد کرد. در دوران بارداری یا شیردهی باید از تزریق بوتاکس برای درمان میگرن خودداری کنید؛ چرا که هنوز تحقیقات کافی در رابطه با اثر بوتاکس بر روی جنین و نوزاد وجود ندارد.
در صورتی که بوتاکس در جای اشتباه و به صورت نادرست تزریق شود، عوارض زیادی را به همراه خواهد داشت. بنابراین الزامی است که برای انجام این روش به یک پزشک یا متخصص باتجربه مراجعه کنید. تزریق بوتاکس برای درمان میگرن در اطراف سر، صورت، گردن و شانه ها انجام می شود؛ به همین دلیل ممکن است عوارض احتمالی زیر را به همراه داشته باشد:
- ضعف شانه
- ضعف گردن
- افتادگی ابرو یا پلک
- سردرد
- درد عضلانی
- علائم مشابه آنفولانزا
به مدت ۲۴ ساعت از مالش ناحیه تزریق شده اجتناب کنید تا خطر ابتلا به ضعف را کاهش دهید. در صورتی که دچار ضعف شدید نگران نشوید؛ چرا که این عارضه موقتی بوده و با رعایت برخی نکات برطرف می شود. اگر این مشکل برای مدت طولانی ادامه داشت سریعا به پزشک مراجعه نمایید.
هزینه درمان میگرن با بوتاکس چقدر است؟
هزینه درمان میگرن با بوتاکس بر اساس نوع میگرن، تعداد نواحی تزریق شده، مرکز و کلینیک انجام بوتاکس، موقعیت جغرافیایی مطب و نرخ هزینه های پزشکی متفاوت خواهد بود. در صورتی که بوتاکس برای اهداف زیبایی استفاده شود، ممکن است هزینه آن کمی بالا باشد. اما در صورتی که استفاده از این روش با هدف درمان میگرن مزمن انجام شده باشد، بیمه بخشی از هزینه آن را پوشش می دهد.
یکی از بوتاکس هایی که حتما تاکنون بارها نام آن را شنیده اید، بوتاکس دیسپورت است. این بوتاکس در ویال های ۵۰۰ و ۳۰۰ واحدی وجود دارد و محصول انگلیس است. در سال های گذشته هزینه یک ویال ۵۰۰ واحدی از این بوتاکس در حدود ۶۰۰ هزار تومان می شد و در صورت استفاده درمانی، بیشتر هزینه آن را بیمه پرداخت می کرد و حدودا ۲۰۰ هزار تومان از هزینه آن به عهده بیمار بود.
در سال های اخیر و به دلیل افزایش تورم، قیمت این محصول افزایش یافته و به حدود ۴ میلیون تومان رسیده است. علاوه بر این تعهد بیمه نسبت به آن کاهش یافته و بیمار باید مبلغ زیادی را پرداخت کند.