اسکلروتراپی

اسکلروتراپی چیست؟

اسکلروتراپی چیست؟ این عمل یک روش برای درمان واریس است که در آن یک محلول تزریق می شود تا وریدهایی که به دلایل مختلف تورم و تپش دارند، بهبود یابند. قبل از انجام عمل، شما باید به پزشک خود مراجعه کنید و او به صورت جسمی شما را ارزیابی می کند و تاریخچه پزشکی شما را جمع آوری می کند تا بتواند بررسی کند که آیا شما برای این عمل مناسب هستید یا خیر. در معاینه جسمی، پزشک شما رگ های درگیر و هرگونه بیماری زمینه ای عروق خونی را بررسی می کند. همچنین پزشک شما از تاریخچه پزشکی شما باید آگاهی داشته باشد، مانند بیماری های اخیر، سابقه لخته شدن خون و داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید. در صورت مصرف داروهایی مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم و رقیق کننده خون، پزشک ممکن است شما را راهنمایی کند که چگونه قبل از عمل مدت زمان خاصی مصرف دارو را متوقف کنید تا احتمال خونریزی را کاهش دهید. پس از معاینه جسمی، پزشک شما ممکن است از شما درخواست سونوگرافی رگ های پاها داشته باشد.
سونوگرافی یک روش بدون درد است که از امواج صوتی برای تولید تصاویر از ساختارهای داخل بدن استفاده می کند. قبل از اسکلروتراپی شما باید از شیو کردن یا استفاده از هر نوع لوسیون در پاها خودداری کنید. در روز عمل، پاهایتان کمی بلند شده روی پشت خود دراز خواهید کشید و پس از تمیز کردن ناحیه تحت درمان با الکل، پزشک شما از یک سوزن ریز استفاده می کند تا به آرامی یک محلول را در ورید مناسب وارد کند. محلول، معمولاً به صورت مایع است و با تحریک آستر ورید کار می کند و باعث تورم رگ و افزایش جریان خون می شود.
برخی از محلول ها حاوی ماده بی حسی موضعی به نام لیدوکائین هستند. سرانجام ورید تبدیل به بافت زخم شده و ناپدید می شود. برخی از افراد ممکن است هنگام وارد شدن سوزن به داخل رگ، گرفتگی یا گرفتگی جزئی را تجربه کنند. در صورتی که درد زیادی دارید، به پزشک خود بگویید. همچنین در صورت نشت محلول از ورید به بافت اطراف، ممکن است درد ایجاد شود. پس از اسکلروتراپی، ممکن است شما به نوعی از درد، تورم و کبودی در ناحیه تزریق مبتلا شوید؛ در این صورت، به پزشک خود مراجعه کنید.

اسکلروتراپی صورت

اسکلروتراپی صورت یک روش درمانی است که برای درمان واریس صورت (رگ های عنکبوتی) استفاده می شود. وقتی که رگ های سطحی در صورت دچار تلانژکتازی شده و ظاهری شبکه ای و قرمز به آنها می دهد، این روش می تواند به عنوان راه حلی مؤثر برای بهبود این مشکل عروقی عمل کند. در این روش، پزشک یک محلول اسکلروزانت را به طور مستقیم به داخل رگ های عنکبوتی تزریق می کند. این محلول باعث التهاب دیواره داخلی رگ ها می شود و منجر به تورم و چسبیدن آن ها به هم می شود. در نتیجه، رگ های واریسی به بافت اسکار تبدیل می شوند و از بین می روند. اسکلروتراپی صورت به طور کلی به عنوان یک روش غیرجراحی و کم خطر برای بهبود ظاهر رگ های عنکبوتی در صورت استفاده می شود.

در هر سنی احتمال ظهور رگ های عنکبوتی روی صورت وجود دارد. این عارضه بیشتر در برخی افراد مشاهده می شود و دلایل متعددی برای ایجاد آن وجود دارد. یکی از اصلی ترین علل ظهور رگ های عنکبوتی در صورت، ژنتیک است. افرادی که سابقه رگ های عنکبوتی در خانواده دارند، بیشتر احتمال مبتلا شدن به این عارضه را دارند. قرار گرفتن در معرض آفتاب نیز می تواند عاملی برای بروز رگ های عنکبوتی باشد. آسیب ناشی از نور خورشید باعث بزرگ شدن رگ ها و نزدیک تر شدن آن ها به سطح پوست می شود. تغییرات جوی نیز می تواند تاثیرگذار باشد. تغییرات شدید آب و هوا بر گردش خون بدن اثر می گذارد و می تواند باعث سرخ شدن پوست صورت و ظهور رگ های عنکبوتی شود. در برخی موارد، این تغییرات می تواند منجر به پاره شدن رگ ها و بروز مشکل رگ های عنکبوتی شود. تغییرات فشار نیز ممکن است علتی برای ظهور رگ های عنکبوتی باشد. تغییرات ناگهانی و شدید فشار، مویرگ ها را پاره کرده و رگ های عنکبوتی را ایجاد می کند. در دوران بارداری نیز، تغییرات هورمونی می توانند یکی از علل رگ های قرمز صورت باشند. واریس بارداری معمولاً بعد از زایمان برطرف می شود. عوامل محیطی نیز می توانند در ظهور رگ های عنکبوتی نقش داشته باشند. قرار گرفتن در معرض آلاینده های محیطی یا مواد شیمیایی خاص می تواند به پوست آسیب برساند و باعث مشخص تر شدن رگ ها شود. 

روزاسه نیز یکی دیگر از عوامل بروز رگ های عنکبوتی است. در این حالت، سیاهرگ ها بزرگ شده و پوست سرخ و گر گرفته می شود. برخی افراد مبتلا به روزاسه، همچنین با مشکل رگ های عنکبوتی نیز مواجه می شوند. آسیب دیدگی نیز ممکن است یکی از علل پاره شدن رگ ها و بروز رگ های عنکبوتی باشد. چنانچه آسیب دیدگی سر با کبودی همراه باشد، احتمال پاره شدن رگ ها وجود دارد. در این حالت، رگ ها معمولاً پس از رفع کبودی ترمیم می شوند. لازم به ذکر است که مشاوره پزشکی در صورت بروز رگ های عنکبوتی و تشخیص علت آن، بسیار مفید است. رگ های عنکبوتی در صورت ممکن است باعث خارش، درد و سوزش شوند. همچنین افرادی که دارای رگ های عنکبوتی هستند، ممکن است احساس پوسته بودن یا سفتی در ناحیه مربوطه کنند. در برخی موارد، رگ های عنکبوتی ممکن است با عروق قرمز (تلخواری) تفاوت داشته باشند که وضعیت جدی تری دارند. در صورت بروز هرگونه علائم نامطلوب، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

اسکلروتراپی دست

اما در مورد اسکلروتراپی دست باید بگوییم که  واریس دست یکی از شایع ترین انواع واریس در سنین مختلف است. واریس بیماری شایعی است که در قسمت های مختلف بدن ممکن است ایجاد شود. واژه واریس از کلمه لاتین “varix” به معنای پیچ  خوردگی گرفته شده است. رگ های واریسی مانند طناب های پیچ  در پیچ و توده ای زیر پوست به نظر می رسند و بیشتر در خانم ها، به خصوص در سه ماهه سوم بارداری، بروز می کنند. واریس دست، به دلیل ضعیف شدن سیاهرگ ها و دریچه های انتقال خون شکل می گیرد. زمانی که رگ دست ضعیف یا آسیب دیده می شود، قلب توانایی گردش خون صحیح در سراسر بدن را از دست می دهد. علائم واریس دست در حالت کلی خطرناک نیست و در بیشتر موارد علائم خاصی به غیر از برآمدگی رگ های دست ندارد. تعداد کمی از بیماران اظهار کرده اند وضعیت دردناکی را تجربه می کنند. در صورت بروز درد ناشی از واریس دست، تورم زیاد، تغییر رنگ یا زخم های پوستی عمیق، حتماً نیاز دارید که به پزشک متخصص مراجعه کنید. بیماری هایی مانند کلسترول، غلظت خون، فشار خون و بیماری های قلبی، از دلایل تجمع سلول های خونی در قسمت پشتی دریچه ها هستند که ممکن است باعث ایجاد واریس دست شوند. اگر واریس دستان شما باعث درد یا ناراحتی شده است، حتماً به پزشک متخصص مراجعه کنید. برای تشخیص و درمان واریس دست، پزشک ممکن است از روش های تصویربرداری مانند سونوگرافی داپلر استفاده کند. درمان واریس دست ممکن است شامل اسکلروتراپی ابلیشن با لیزر درون وریدی یا فلبکتومی سرپایی باشد. به دلیل اهمیت ویژه واریس دست، توصیه می شود که در صورت بروز علائم ناشی از این بیماری، به پزشک متخصص مراجعه کرده و راهنمایی و درمان لازم را دریافت کنید.

اسکلروتراپی واریس پا

اسکلروتراپی واریس پا یک روش درمانی برای درمان واریس است. این روش با تزریق محلول اسکلروزان به داخل رگ های متورم و معیوب، باعث خشک شدن آن ها و بهبود علائم واریس می شود. پزشک بررسی شرایط بیماری فرد و با توجه به معاینه بالینی و بررسی علائم، تصمیم می گیرد که آیا این روش مناسب برای فرد مبتلا است یا خیر. برای تهیه نقشه از عروق بدن، اغلب از روش اولتراسوند استفاده می شود. اسکلروتراپی برای برخی افراد نامناسب است، از جمله زنان باردار، زنان شیرده، واریس بارداری و افراد دارای ناتوانی حرکتی. همچنین، افراد دارای سابقه لخته شدن خون نیز باید با تایید پزشک اقدام به انجام این روش کنند. اسکلروتراپی یک روش درمانی مؤثر و امن است، اما همیشه باید با پزشک خود مشورت کنید تا تشخیص دقیقی درباره اینکه آیا این روش برای شما مناسب است یا خیر، بگیرید.

هزینه اسکلروتراپی واریس

اما موضوعی که باید به آن توجه کنید هزینه اسکلروتراپی واریس است. با توجه به مشکلاتی که واریس ایجاد می کند و تأثیر منفی آن بر روی اعتماد به نفس، هزینه درمان واریس مورد توجه بسیاری از مردم، به خصوص زنان است. اما هزینه اسکلروتراپی واریس ممکن است متفاوت باشد و با توجه به عوامل مختلفی مانند شهر و بیمارستانی که در آن انجام می شود، متغیر باشد. همچنین تعداد جلسات لازم برای درمان و شدت بیماری نیز بر هزینه تأثیر می گذارد. برخی بیماریستان ها این هزینه را تحت بیمه پرداخت می کنند؛ اما در موارد دیگر، بیمه این هزینه را پوشش نمی دهد و باید به صورت خصوصی پرداخت شود. برای اطلاعات دقیق تر درباره هزینه و نیز بررسی شرایط خاص خود، بهتر است با پزشک متخصص مشورت کنید.

مزایای اسکلروتراپی

حال در اینجا به مزایای اسکلروتراپی می پردازیم. همانطور که پیش تر گفتیم اسکلروتراپی یک روش درمانی غیر جراحی برای درمان واریس است که به وسیله تزریق ماده ای به داخل رگ های پاره شده انجام می شود. این روش دارای مزایای بسیاری است که از آن جمله می توان به: 

• نیاز نداشتن به بستری شدن یا بیهوشی
• موفقیت بالای روش در درمان واریس
• کوتاهی جلسات درمانی
• عدم محدودیت سنی
• دوره نقاهت بسیار کم 
• و هزینه مناسب اشاره کرد. 

یکی از مزایای اسکلروتراپی، نیاز نداشتن به بستری شدن یا بیهوشی است. با توجه به اینکه این روش به صورت تزریقی انجام می شود، بیماران نیازی به ورود به بیمارستان یا بستری شدن ندارند. همچنین این روش به جای جراحی انجام می شود و بنابراین باعث کاهش ریسک های مربوط به جراحی می شود. مزیت دیگر این روش، موفقیت بالای آن در درمان واریس است. با توجه به اینکه در این روش یک ماده به داخل رگ تزریق می شود که باعث بسته شدن رگ می شود، میزان موفقیت در درمان واریس بسیار بالا است. کوتاهی جلسات درمانی نیز از دیگر مزایای این روش است. با توجه به اینکه در این روش فقط چند جلسه تزریق لازم است، بیماران نیازی به مراجعه مکرر به پزشک نخواهند داشت. عدم محدودیت سنی نیز از دیگر مزایای این روش است. بنابراین بیمارانی با هر سنی می توانند از این روش بهره مند شوند. دوره نقاهت بسیار کم نیز از دیگر مزایای این روش است. پس از انجام این روش، بیماران نیازی به بستری شدن یا دوره نقاهت طولانی ندارند. هزینه مناسب نیز از دیگر مزایای این روش است. در مقایسه با دیگر روش های درمانی برای واریس، هزینه این روش بسیار مناسب تر است که باعث می شود بیماران بتوانند از آن بهره مند شوند.

خطرات و عوارض اسکلروتراپی

خطرات و عوارض اسکلروتراپی ممکن است به دسته های مختلف تقسیم شوند. ابتدا درباره عوارض جانبی موقتی می گوییم؛ این عوارض جانبی شامل کبودی، افزایش مناطق قرمز شده، زخمهای پوستی کوچک، پوست تیره به صورت خط یا لکه، رگ های خونی متعدد ریز می شوند. این عوارض معمولاً در چند روز تا چند هفته بهبود می یابند؛ اما برخی از آن ها ممکن است برای مدت زمان بیشتری باقی بمانند. علاوه بر این عوارض جانبی که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند نیز وجود دارند. این شامل التهاب، که معمولاً خفیف است و باعث تورم، گرما و ناراحتی در اطراف محل تزریق می شود. در این موارد، پزشک ممکن است مسکن های بدون نسخه مانند آسپرین یا ایبوپروفن را برای کاهش التهاب توصیه کند. لخته شدن خون نیز ممکن است رخ دهد، که در این صورت توده ای از لخته خون در ورید تحت درمان شکل می گیرد و نیاز به درمان دارد.

 در صورتی که لخته خون به رگ عمقی پا منتقل شود، خطر ابتلا به آمبولی ریوی نیز وجود دارد که یک وضعیت اضطراری حاد است و نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارد. همچنین حباب های هوا نیز ممکن است در جریان خون افزایش یابند. این حباب ها معمولاً علائم خاصی ایجاد نمی کنند؛ اما در صورت وجود علائمی مانند اختلالات بینایی، سردرد، غش و حالت تهوع، باید با پزشک تماس بگیرید. در صورت بروز مشکلات پس از انجام عمل، نیز بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. در نهایت واکنش های آلرژیک نیز امکان پذیر است؛ اما خیلی نادر است. این واکنش ها معمولاً به محلول مورد استفاده برای درمان مربوط می شوند. در هر صورت برای دریافت اطلاعات دقیق تر و بررسی هرگونه عارضه یا خطر جانبی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.